Hoe alles veranderde voor Roberto Goroni
Roberto Goroni groeide op in een rooms-katholiek gezin in Italië. Vanwege zijn huwelijk met een Nederlandse vrouw, emigreerde hij naar Nederland. Toen zijn vrouw ernstig ziek werd, worstelde hij voor haar in gebed. Dwars door de stormen in het leven heen, leerde hij dat God de situatie in Zijn hand heeft en zag hij dat Hij gebeden verhoort.
Goroni: “Ik, Roberto, groeide op in een praktiserend katholiek gezin. Als kind was ik, na schooltijd, het grootste deel van de tijd in de kerk te vinden. Op zondag was ik misdienaar, en toen ik kind was, wilde ik paus worden. Nadat ik op 20-jarige leeftijd bij het leger kwam, ontmoette ik op vakantie een Nederlands meisje uit een protestantse kerk in Nederland. Na een paar maanden verkering vroeg ik haar om met me te trouwen. Daarvoor moest ik ook protestant worden en naar Nederland verhuizen. Dit was niet erg moeilijk: ik was verliefd en als je verliefd bent, doe je alles zonder er twee keer over na te denken.
ONWETENDHEID
“Op dat moment waren veel aspecten van de rooms-katholieke religie voor mij onbegrijpelijk omdat ik ze niet kon terug vinden in de Bijbel, zoals het biechten. Toen ik protestant werd, ontdekte ik de Bijbel pas echt. God opende mijn ogen en ik zag in dat rooms-katholieken in onwetendheid voor de voeten van de paus bogen in plaats van voor de voet van het kruis. Kortom, nadat we getrouwd waren, werd ik op een gegeven moment ouderling in een protestantse kerk met als belangrijkste rol het zorgen voor jonge gelovigen. Het grootste deel van mijn tijd besteedde ik aan activiteiten van de kerk en sprak ik met jonge mensen over God. Gelukkig en God dankbaar leefde ik een gelukkig leven met mijn vrouw en drie kinderen.”
INGRIJPENDE DIAGNOSE
“In de winter van 2008, als in een bliksem midden op een zonnige zomerse dag, kreeg mijn vrouw een ingrijpende diagnose in het ziekenhuis: “Het spijt ons zeer, maar je hebt een zeer agressief vorm van borstkanker, je hebt een slechte prognose”. Het leven van een vader en moeder van drie kinderen stopte plotseling. “En nu?” zei ik tegen mijn vrouw na een nacht van tranen. “Laten we bidden”, zei mijn vrouw. En dat hebben we gedaan. Maar er veranderde niets en mijn geloof wankelde. Alles stopte plotseling terwijl de wereld zonder mij bleef doorgaan als een rollercoaster. Na weken van gebed veranderde er niets. En ik vroeg me af hoe het mogelijk was dat mijn gebeden, nadat ik zoveel tijd aan de kerk en de jongeren van de kerk had besteed, geen effect hadden?”
WORSTELING
“Ik bad, ik bad en ik bad voor de genezing van mijn vrouw. De kerkelijke gemeenschap waar ik lid van was, bad met ons mee. De woorden van Jezus in de Bijbel in het Evangelie volgens Matteüs 21:22: “En al wat gij zult begeren in het gebed, gelovende, zult gij ontvangen.”, waren op dat moment leeg voor mij. Mijn moeder, in een poging om mij te troosten zei: “Roberto, in de donkerste nachten, dankzij de duisternis, laat God je de mooiste sterren in het universum zien”. Het was waar! In de familie waren we nog nooit zo hecht en vol wederzijdse aandacht geweest. Destijds ontdekten we samen dat om gelukkig te zijn de kleinste dingen die elke dag gebeuren heel belangrijk zijn! Dat is de grootste rijkdom van mensen die ‘arm zijn’ van aardse begeerte. Ik heb leren inzien dat velen niet inzien dat ze niet weinig hebben, maar dat ze niet kunnen zien hoeveel God geeft. Ondanks dit alles was ik op een ijskoude nacht in de tuin aan het bidden en in een fractie van een seconde verloor ik mijn geloof, fluisterde de duivel tegen me: “Niets is waar! God bestaat niet, hij heeft nooit bestaan en zal nooit bestaan. Gebeden zijn snoepjes, zoete snoepjes in je mond, die smelten en verdwijnen”. In een fractie van een seconde geloofde ik het. Een gevoel van leegte overspoelde me en ik weet niet hoe ik het moet uitleggen, maar Jezus weende. En precies op dat moment in een absolute duisternis, liet God een herinnering boven komen ….”
BERGEN
“In mijn kindertijd, las ik eens als misdienaar in de sacristie de Bijbeltekst van de preek voor de heilige mis uit het Evangelie volgens Mattheüs 17 vers 20: “En Jezus zeide tot hen: Om uws ongeloofs wil; want voorwaar zeg Ik u: Zo gij een geloof hadt als een mosterdzaad, gij zoudt tot deze berg zeggen: Ga heen van hier derwaarts, en hij zal heengaan; en niets zal u onmogelijk zijn.” Als kind was ik er zeker van overtuigd dat ik een heel groot geloof had of in ieder geval veel groter dan een mosterdzaadje, dus besloot ik een experiment te doen. Vanaf het balkon van mijn huis kon ik aan de ene kant een majestueuze berg zien en aan de andere kant de zee. Wekenlang heb ik me geconcentreerd en tegen de berg gezegd: “Ga daar weg en gooi jezelf in de zee”, maar er gebeurde niets. Teleurgesteld dat mijn geloof in mijn ogen kleiner was dan een mosterdzaadje, ging ik naar de basisschool. In die weken leerden ze ons de geografie en de belangrijkste kenmerken van Europese landen. Toen ontdekte ik dat het unieke van Nederland is dat er geen bergen zijn… Als 9-jarig kind was dit voor mij het bewijs dat Nederland het beloofde land voor mij was! Er waren geen bergen! Dit betekende dat de mensen in Holland veel geloof hadden en de bergen hadden laten zweven en in zee hadden geworpen, van wie kon ik beter leren om in God te geloven dan van hen? Dus bad ik elke avond voordat ik naar bed ging tot God om mij in Holland te laten wonen. Na maanden en maanden van gebeden gebeurde er niets en het verlangen om naar Nederland te gaan vervaagde door de drukte van het leven.”
VERHORING
“Echter… toen was het zover… Op mijn 23e ben ik naar Nederland verhuisd. God had mijn gebeden verhoord. Mijn eerste gebed, dat van het verplaatsen van de berg, heeft Hij niet verhoord, en gelukkig maar! Dit zou een catastrofe en een tsunami hebben veroorzaakt. Echter, het gebed om mij in Nederland te laten wonen heeft Hij beantwoord! Niet meteen, maar op het juiste moment, zonder haast! Volgens mij is het waar dat “haast” niet van de duivel komt, maar de duivel zelf is. De haast van vandaag de dag, zorgt ervoor dat we alles doen wat niet belangrijk is in de ogen van God en ons van God distantiëren. We zijn als een gemeenschap van bijen die druk van bloem tot bloem vliegen maar vergeten om de nectar (het woord van God) te verzamelen om honing te maken.”
KRACHTIG
“In de vrieskou en duisternis van die nacht liet God me begrijpen dat de ware waarde van veel momenten in het leven pas begrepen worden zodra zij herinneringen zijn en God alleen weet hoe, wanneer en waarom onze gebeden worden verhoord of niet. God heeft ons de mogelijkheid gegeven om te bidden. Het gebed is heel krachtig: met gebed kan je de gang van zaken in het leven veranderen. Nu begrijp ik waarom de duivel met al zijn afleidingen er alles aan doet om ons geen tijd te geven om te bidden, hij wil niet dat we bidden, hij wil niet dat we met God praten, dan verzwakken we in ons geloof en kan hij ons als marionetten gebruiken.”
VERTROUWEN
“Toen begon ik in die koude nacht, opgewarmd door de vlam van het geloof, tot de ochtend te bidden. Ik bad met het volste vertrouwen dat God mij hoorde bidden en ik besefte wat God de situatie in Zijn hand had.”
GENEZEN
“Mijn vrouw was na twee operaties, talloze bestralingen en zware chemokuren op medische onverklaarbare wijze genezen. Misschien onverklaarbaar voor doctoren, maar niet voor mij! Voor mij en mijn hele gezin was dat een nieuw begin, hoop, geloof en liefde werden en zijn nog steeds de brandstof van ons leven.”
INZICHT
“En ik zal er alles aan doen om mijn rooms-katholieke broeders en zusters tot het inzicht te laten komen dat het begin van het ware geloof de kracht van het gebed tot God de Vader, Jezus en de Heilige Geest is. Geen gebed tot mensen die heiligen worden genoemd zoals de paus of Maria. Het is zo verdrietig voor mij om te zien dat mijn rooms-katholieke broeders en zusters zo dichtbij en tegelijkertijd zo ver weg staan van het Woord van God.”