“Ik wilde rust in mijn leven”

Trauma

Jacqueline (56 jaar) is voormalig verpleegster en hippotherapeut voor mensen met een beperking. In de jaren 1986-1990 werkte zij als verpleegster in het ziekenhuis van Saint-Loup. “Ik heb een trauma opgelopen doordat ik mijn baan, mijn collega's en vooral de regio Vaud moest verlaten na de geboorte van mijn dochter. Haar vader heeft ons ‘in de steek gelaten’ voor een andere vrouw. Hij leidde een dubbelleven tijdens mijn zwangerschap.” Vanuit Zwitserland keerde Jacqueline terug naar België, een ingrijpende gebeurtenis die ze wekelijks in nachtmerries herbeleefde.

Pelgrimstocht

Twee-en-dertig jaar later besloot Jacqueline om bij het diaconessenhuis in Saint-Loup aan te kloppen. “Het idee van een seculiere pelgrimstocht zat al heel lang in mijn hoofd, maar ik had het nog nooit uitgevoerd. Ik had rust nodig en wilde graag terugkeren naar Saint-Loup, dit keer zonder mijn man.” In haar aanmelding schreef ze destijds aan de diaconessen: “Ik ben op dit moment niet gelovig, maar ik voel dat mijn spirituele leven zich meer en meer ontwikkelt op zoek naar Liefde.” Jacqueline ontving een positieve reactie van de Zwitserse kloostergemeenschap en vertrok met haar koffer naar Saint-Loup: 800 kilometer met 5 treinen, bussen en een auto.

Vergevin

Vier dagen leefde Jacqueline mee met de zusters en nam deel aan de maaltijden en getijdengebeden en voerde intensieve gesprekken. “De zusters hebben me echt geholpen om mijzelf te verzoenen met mijn verleden, te beginnen met vergeving.” Tijdens haar verblijf vond ze vrede: “Ik heb een zware last uit het verleden neergelegd en die werd direct vervangen door de Liefde van de Heere. Ik ben niet meer alleen. Wat een opluchting!”

Terugkeer

“Ik ben niet met lege handen vertrokken uit Saint-Loup: ik had een telefoonnummer van een gemeenschappelijke kennis die me door zou verwijzen naar een christelijke gemeenschap in de Luikse regio. Met een opgelucht hart ging ik zonder angst naar huis. Ik wist dat ik niet meer alleen zou zijn, want Jezus is bij mij. Hij zal mijn schreden leiden.” Tegelijkertijd had ze een prangende vraag: “Waar zal ik het Woord van God uitgelegd vinden in een omgeving zoals ik het ervaren heb in Saint-Loup?”

Tongeren

In de provincie Luik zocht Jacqueline Fraiture naar een protestantse kerk die in harmonie zou zijn met de sfeer die ze ervaren had bij de zusters in de bergen. Ze vond het niet en werd doorverwezen naar Tongeren. “Dan is de dienst wel in het Vlaams. Woorden van God zijn al moeilijk in het Frans, zou ik het kunnen begrijpen in het Vlaams?” Na een bezoek aan De Stem van de Goede Herder in Tongeren en gesprekken met ouderling Bram Ramon en voorganger Guus Van Amstel wist ze: “dit is precies de gemeente die ik nodig heb”. Sindsdien bezoekt Jacqueline de zondagse dienst, de doordeweekse Bijbelstudie en gebedsavonden.

Doop

Toen kwam volgens Jacqueline “de nood om gedoopt te worden”. Op 8 oktober 2023 was het zover. “Ik heb altijd, zoals Eva, gezegd dat ik zelf weet wat goed of slecht is en dat ik daar God niet voor nodig heb. Ik was mis. God heeft een rode draad aan mijn leven gegeven. Ik wilde al lang rust in mijn leven en God heeft daar voor gezorgd. Mijn leven leg ik in de handen van God. Voor mijn bekering zou ik wanhopen en wenen, nu vervult vreugde mijn hart wanneer ik tot Jezus bidt en ben ik Hem dankbaar. Ik weet dat Jezus in mij leeft en zo sta ik nooit meer alleen.”

Stichting IRS steunt het werk van De Stem van de Goede Herder in Tongeren. Lees hier meer.