Ontmoeting in Tongeren

Tijdens de afgelopen zonnige nazomer hebben we in een tegen Tongeren aangegroeid dorp talloze gesprekken gevoerd, soms zelfs zoveel gesprekken dat we na anderhalf uur op de straat naar huis moesten gaan omdat onze hoofden ervan begonnen te tollen. We mochten tijdens de nazomer zelfs een hele tijd met kleine groep van vier man langs de deuren gaan! Wat een zegen dat God ons die extra personen gaf om in Tongeren Zijn Evangelie te gaan verkondigen.

Teleurstelling

De gesprekken die we hadden waren ook nog eens zo divers dat we op één middag trouwe katholieken tegenkwamen met diep atheïstische buren, die het ondanks hun verschillen zeer goed met elkaar konden vinden. Tijdens onze prachtige zonnige namiddagen merkten we hoe de trouwe katholieken die tot voor enkele jaren geleden nog in hun eigen dorpen de mis met grote regelmaat bezochten, nu teleurgesteld soms enkele dorpen moeten reizen om naar de mis te kunnen gaan. Maar juist die teleurstelling in het sluiten van hun zo geliefde parochies was voor ons de aanleiding tot vele en diepe gesprekken over de reden van hun kerkbezoeken!

We mogen wat dat betreft een ware beweging zien in de gastvrijheid en vriendelijkheid waarmee we bij de katholieke generatie X worden ontvangen. Waar we eerst weggestuurd werden aan de deuren worden we nu ontvangen met vriendelijkheid omdat de mensen teleurgesteld zijn in de katholieke kerk, vaak vooral door die sluiting van hun parochies.

Bloemetje

Maar voor mij persoonlijk springt één ontmoeting die we hadden er ver bovenuit! Het was niet met een katholieke maar met een diep atheïstische vrouw. We kwamen aan de deur en eerst nam ze ons bloemetje totaal verrast aan! Ze was blij eens iets positiefs te zien. Totdat we begonnen over de gelegenheid waarvoor we het bloemetje kwamen geven.

Discussie

We vertelden haar het doel van ons bezoek en hoe het Evangelie ook voor haar een prachtige betekenis kon hebben. Het gesprek ging van een prettige babbel aan haar kant opeens over naar een heftige discussie die ze wou laten losbarsten. We kregen allerlei verwijten naar ons hoofd geslingerd. Maar inmiddels zijn we dat gewoon, dus de broeder die naast mij stond reageerde heel rustig: “mevrouw, u hoeft niet in Hem te geloven, maar ik zou u graag terugzien, daarom kom ik aan de deur.”

Verdriet

Na een korte stilte vroegen we haar: ‘Waarom bent u zo boos op God?’ Er speelde duidelijk meer dan gewoon niet geloven in het bestaan van God. Ze vertelde ons een deel van het verhaal, een leven vol verdriet en verlies van dierbaren, haar baan en belangrijker nog haar hoop en positieve kijk op het leven.

Op dat moment heb ik samen met deze broeder, zoals we achteraf met elkaar deelden, het ergste gesprek ooit meegemaakt. We probeerden haar hoop aan te bieden door het Evangelie, om te laten zien dat al die dingen die in het leven kunnen gebeuren de gevolgen zijn van de zondige natuur van de mensen en van de wereld en niet van God.

Ze zei ons heel simpel, en daarmee was eigenlijk het gesprek afgelopen: “Jullie vinden Hem de Almachtige, ik vind Hem een idioot. Jullie geloven maar in de Bijbel, ik vind het een sprookjesboek. Dat je erin gelooft maakt jullie naïeve mensen, word toch eens reëel.”

Gebed

Als we zo’n gesprek hebben gevoerd, dan gaan we naar huis met een bloedend hart. Dan moeten we op onze knieën gaan en God aanroepen of Hij deze vrouw toch ook genade wil schenken. Of Hij diep in het harde stenen hart van deze vrouw wil doordringen met zijn liefde en genade.

Hopelijk komen we er ooit nog eens aan de deur en mogen we haar hart in een andere staat treffen. Maar dat alleen is mogelijk door de genade van God. Willen jullie meebidden, specifiek meebidden voor deze vrouw, maar ook voor al die andere evangelisatiegesprekken die er gevoerd worden in Tongeren. Dat er doorgang voor het Evangelie gevonden mag worden in al die verschillende situaties die we op de straat tegenkomen!

Guus Van Amstel

Meer informatie over ons project Tongeren vind je hier

Foto: Stichting IRS.