Vrouw worstelt met vergeving van zonden

Guus Van Amstel: “Ongeveer een maand geleden belde een wat oudere rooms-katholieke vrouw mij op. Ze was pas tot geloof gekomen en kwam enkele keren in de eredienst. We hadden haar een dagboekje gegeven (In het Rechte Spoor) en ze was die vanaf het begin gaan doorlezen in haar vrije uurtjes. In een week las ze de meditaties uit het boekje voor 1 januari tot eind maart. Één van die stukjes ging toevallig ook over de tollenaar en zijn schuldbelijdenis, over het feit dat hij definitief stopte met zijn werk als tollenaar.

Schuldig

Op het moment dat ze dit las, voelde ze zichzelf enorm schuldig. De last van de zonde drukte op haar schouders neer. Ze besloot ons te bellen en eens te vragen om langs te komen om over die vergeving van de zonde te spreken. Enkele dagen later stapten wij binnen om samen met haar over die vergeving, dat genadig kruisoffer te spreken.

Ze sloot de deur achter ons en volgde ons de woonkamer is. Eenmaal in haar woonkamer aangekomen knielde ze voor ons neer en zei: “Vergeef het mij want ik ben schuldig.” Nu waren wij natuurlijk uit het veld geslagen en wisten even niet wat we nu precies moesten zeggen. We vertelden haar dat wij haar die zonden niet konden vergeven. Dat alleen God dat kan. Nadat we verschillende passages met haar hadden gelezen en we haar het zo rijke Evangelie mochten uitleggen, zat ze stil en met tranen in haar ogen te luisteren naar ons.

Christus

Ze zei ons echt met haar hele hart in ons te geloven. Al die jaren dat ze naar de rooms-katholieke kerk ging, geloofde ze dat de pastoor haar zonden vergaf en dat ze door het doen van goede werken wel in het reine met God zou komen. Maar toch knaagde die zonde nog aan haar en wist ze niet goed waar ze er mee naartoe moest. Nu hoorde ze van ons dat ze naar God mocht gaan met die zonden en dat ze door het bloed van Christus wel vergeven konden worden.

Verboden te vissen

Een broeder die met mij meegegaan was zei: “Uw zonden zijn in de diepte van de zee geworpen en daar staat een bordje ‘verboden te vissen” bij. Ze zijn u, als u die zonden belijdt, vergeven.’ De blijdschap die van haar gezicht af te lezen was, zorgde voor vreugde bij ons.

Genade nodig

Echter, toen ik thuiskwam, dacht ik er nog eens goed over na. Het bedroeft mij dat mensen anderen waardig achten om hun zonden te vergeven. Hoe moeilijk moet het voor velen zijn om nog met die zonden te worstelen, net zoals deze vrouw? En dat terwijl er genade te verkrijgen is door enkel de zonden te belijden?

Vandaag las ik een artikeltje over het IRS Kenniscentrum. Hoe nodig is het om zo velen de waarheid te laten zien? Het verschil tussen Rome en de Reformatie! Het verschil tussen goede werken en pure genade!”

Guus van Amstel is voor één dag per week door de kerkenraad aangesteld, met ondersteuning van IRS, om vanuit de gemeente het evangelisatiewerk ter hand te nemen.