“Wij willen iets nalaten voor de volgende generatie”

De leden van de Comunione delle Chiese Presbiteriane e Riformate in Italia. Van links naar rechts:  ds. Vincenzo Coluccia, ouderling Mimmo Altobelli, ds. Andrea Ferrari, ds. Mike Cuneo, ds. Mike Brown, ouderling Vittorio Calderaro en ouderling Andrea Suraci.

NIET LANGER ONAFHANKELIJK

Het idee om een nieuwe denominatie te vormen ontstond meer dan tien jaar geleden. “In de praktijk hebben wij gezien dat, wanneer een presbyteriaanse of gereformeerde zendeling naar Italië komt, wij niet van elkaars bestaan afweten. Het is daarom van belang dat mensen ons kennen”, aldus ds. M. Brown uit Milaan, een van de leden van de nieuw gevormde Comunione delle Chiese Presbiteriane e Riformate in Italia (CCPRI). Deze praktische reden is echter niet de belangrijkste drijfveer: “Bijbels gezien is het niet goed om een onafhankelijke gemeente te zijn. En het is onmogelijk om onafhankelijk en tegelijkertijd presbyteriaans of gereformeerd te zijn”.

VOLGENDE GENERATIE

“Wij willen iets nalaten voor de volgende generatie”, zo vervolgt de Amerikaanse voorganger. “Er zijn veel missionaire initiatieven, maar die eindigen vaak wanneer de zendeling het land verlaat. Daarom willen wij een bredere infrastructuur opzetten om er voor te zorgen dat het werk door een grotere groep gemeenten gedragen gaat worden”. De bestaande gemeenten zijn vaak verbonden aan een kerkgenootschap uit de Verenigde Staten. De nieuwe te vormen denominatie zal er aan bijdragen dat de gemeenten meer Italiaans zullen worden, juist door onderlinge samenwerking van Italiaanse gemeenten, aan elkaar verantwoording af te leggen en gezamenlijk nieuwe mannen te bevestigen in de bediening van het Woord. “Zo staan wij er niet alleen voor, de enige weg vooruit is om samen op te trekken”.

SAMENWERKEN

Op dit moment zijn vijf gemeenten aangesloten bij de CCPRI, wat op korte termijn mogelijk groeit naar zeven. Zodra het nieuwe kerkgenootschap gevormd is, hoopt een synode ten minste één keer per jaar samen te komen. Het opent de weg voor kanselruil, gezamenlijk theologische boeken te publiceren, een kerkblad uit te brengen, een conferentie te organiseren en materialen beschikbaar te maken op een centrale website. “Onze grootste droom is om in de toekomst een seminarium op te richten”.

KERKORDE

Dat het presbyteriaanse kerkmodel gehanteerd wordt contrasteert met de Italiaanse cultuur. “Italië kent een lange geschiedenis van één man die een bepaalde leiderschapspositie inneemt en deze niet meer verlaat. Wij geloven dat Christus het Hoofd van Zijn Kerk is, en daarom hebben wij geen vaste voorzitter, maar nemen de voorgangers en ouderlingen deze rol om de beurt op zich”. In de komende maanden zal er gezamenlijk gewerkt worden om een kerkorde op te stellen, waarin alle gemeenten zich kunnen vinden. Enkele gemeenten volgen op dit moment de Dordtse kerkorde, weer anderen die van de Presbyterian Church in America (PCA). “Er zit veel werk in, maar het is het offer waard. Tijdens onze laatste ontmoeting ervoeren wij gezamenlijk heel sterk dat God onze gebeden heeft verhoord. Wij zijn er klaar voor om voorwaarts te gaan”.

Foto's: CCPRI.